januari 2023

Mijn hele leven ben ik doodsbang geweest voor mijn vader. De man was ex-KNIL militair, heeft 3,5 jaar als krijgsgevangene moeten werken in de mijnen in Japan. Binnenshuis gedroeg hij zich als een dictator. Met zijn onvoorspelbare woede-uitbarstingen zette hij mij 24 uur per dag op scherp. In die omgeving leerde ik niets over gevoelens […]

In de tweede bijeenkomst die ik verzorgde voor een team jeugdbeschermers, had ik ieders kwaliteit in beeld gebracht. De NLP-tools die ik daarvoor had ingezet vonden vruchtbare bodem. Joost was ziek geweest, dus voorafgaande aan de derde bijeenkomst had ik met hem individueel een inhaalsessie. Het werd een persoonlijk gesprek, waarin hij me onder andere

Wanneer ik als kind op zaterdag met mijn moeder mee ging om ‘de zware boodschappen’ te halen op de markt, eindigden we steevast bij Toko Medan. Voor mij in alle opzichten ‘het einde’, want meestal mocht ik iets lekkers uitkiezen. Een lumper, risolles of pasteitje waren favoriet. Toko Medan was ook de plek waar we

Mijn vader heeft nooit willen vertellen wat hij heeft meegemaakt als krijgsgevangene in Japan. Als jongvolwassene had ik op een gegeven moment toch sterk de behoefte om te weten ‘waar we niet over mochten praten’. Ik ben ver gegaan om die beladen leegtes enigszins ingevuld te krijgen. In de tijd van vóór de computers, bracht

‘Dan werden we gewoon buiten opgesteld in een rijtje, alle jongens, en dan kregen we er één voor één van langs met de stok van die Ouwe’. De eerste keer dat ik deze uitspraak hoorde was een Oom van me aan het woord. Later vertelde een andere Oom hetzelfde. Sinds ik me ben gaan richten