‘Ik heb me altijd afgevraagd of mijn ouders wel meenden van ze zeiden. In onze cultuur is het zo belangrijk om een ander niet te kwetsen en een goede verstandhouding mee te houden. Maar nu ik ouder ben, merk ik dat ik gewoon niet meer zo goed weet wat echt is en wat niet…’
Lilian is 67 en deelt over wat haar bezighoudt. Ze mediteert iedere ochtend, al meerdere decennia. Zodra ze met je in contact is, ademt ze lichtheid en relativering. Een prachtige vrouw om bij aanwezig te zijn. Nu zit ze in deze training en heeft gekozen om een aantal kwesties voor zichzelf te onderzoeken en uit te spreken. ‘Indisch’ heeft ze altijd gemengde gevoelens bij gehad, ‘dat ben ik wel, maar liever niet.’
Nu heeft ze ‘echtheid’ opgeschreven op een stukje papier en in het Wetende Veld gelegd. En is ze in het onderzoek gestapt, omheen gelopen, stil gestaan, gevoeld en haar plek ingenomen.
Wat later bij het nabespreken van de oefening vraag ik haar: ‘Hoe weet jij nu precies wanneer iets echt is of niet?’
‘Dat is me nu duidelijk, dat voel ik van binnen.’
‘Hoe merk je dat op, of waar voel je dat dan aan?’, vraag ik verder.
‘Hier’, zegt ze. En ze legt haar linkerhand op haar buikstreek. Met haar rechterhand wijst ze naar beneden. ‘En ik voel het aan mijn voeten, die tintelen.’
Hoe weet jij of iets echt is of niet? En welke signalen geeft jouw lichaam om die gedachte te ondersteunen? Meer weten welke taal jouw lichaam spreekt en de communicatie binnen jouw systeem werkt? Meld je aan voor een kennismakingsgesprek, misschien is Aandacht voor Contact, of het vervolg De Oplader, jouw op het lijf geschreven…