‘Het is de eerste keer dat ik een tekst las, die geen wrevel bij me opriep.’ Aan het woord is Ineke. Ze is 63 jaar oud en deelneemster in Weg van Vergeving. ‘Ik zit met een onrust van binnen, al heel lang. En ik heb eindelijk besloten om deze training over vergeving te gaan doen. Ik wil er gewoon woorden aan geven. Vertellen wat mij als kind is overkomen.’
Niet lang daarna sta ik voor de groep en introduceer de definitie van trauma waar ik mee werk. Behalve woorden, geef ik ook non-verbaal expressie aan wat ik vertel. Ik trek mijn handen in een kramp, breng de armen strak tegen mijn bovenlijf, schouders opgetrokken, billen samengeknepen, benen stijf en zo blijf ik staan. En opeens krijg ik de aandrang om het iets te overdrijven. Ik zet een fake glimlach op mijn gezicht, houdt de grimas vast en breng mijn nek iets naar voren, gelijk als een giraffe. ‘En voor de buitenwereld met een glimlach!’, roep ik er achteraan.
Even later deelt Ineke wat mijn introductie van het begrip trauma bij haar teweegbracht. ‘Onrust en herkenning’, zegt ze. ‘In jouw uitleg van trauma herken ik zoveel, vooral die glimlach naar de buitenwereld….’
Ben jij nieuwsgierig naar een laagdrempelige en werkbare definitie van trauma? En ben je eraan toe om je innerlijk op te schonen en ontdekken hoe het proces van Vergeving werkt? Ik loop graag een stukje met je mee op de Weg van Vergeving. Op maandag 24 april start een nieuwe groep in Haarlem. De informatieavond is op 28 februari.