Vroeger was ik een piekeraar pur sang. Kwesties overdenken, analyseren, strategieën overwegen. En daarbij checken hoe het allemaal voelt. Waar het mij heel vaak aan ontbrak was tot acties komen. Doen!
Inmiddels weet ik dat een evenwicht in ‘denken – voelen – doen’ essentieel is in het laten ontstaan en beleven van ‘flow’. Flow, of welk woord voor jou hier van toepassing is, het is iets waarvan ik weet dat iedereen het kent.
Op dit moment is zijn er in mijn leven op meerdere vlakken ingrijpende ontwikkelingen gaande. Processen waarbij verlies, afscheid nemen, opnieuw beginnen en rouwen een rol spelen. Sommigen daarvan zijn onverwacht, anderen gepland. Ene proces verloopt in een hoog tempo, het andere trager. Af en toe raakt het me diep op zielsniveau, dan weer meer in de oppervlakte. Op zich een kunst hier mee te dealen, noem het Levenskunst.
Nu ben ik 60, een gerijpte leeftijd en heb wat mogen oefenen. Om op deze manier in het leven te staan, vraagt regelmatig oefenen. De vaardigheid om aandacht te hebben voor wat er binnen jezelf is geraakt en bewogen wordt. Het kan niet anders dan dat we daar ten allen tijde gedachten bij hebben, dat er iets gevoeld wordt en dat er een neiging is om iets te doen. Of juist bewust hetgeen wat ik zou willen doen, te laten. Het vraagt bewuste oefening.
Een Verbinding Middag is zo’n tijd en plek die hiervoor is bedoelt. Samen met Peter en andere aanwezigen vormen we de juiste, verstilde omgeving. Voor reflectie. Voor opnieuw in contact zijn met …., vul maar in wat er in jouw leven speelt. Aanwezig zijn, zonder dat er iets anders hoeft.