Mijn achternaam Shamier is van oorsprong Armeens. Mijn overgrootvader ontvluchtte met zijn familie de Armeense gemeenschap die leefde rondom Madras, India. Eén van onze voorvaders daar was een rijke koopman, tevens bekende schrijver, filosoof genaamd Shahamir Shahamirian (1723 – 1797). Zijn grafsteen schijnt nog te bestaan en ligt in een katholieke kerk ergens in Chennai, zoals Madras tegenwoordig heet.
Over mijn Armeense voorouders heb ik me dikwijls afgevraagd: wat zette ze in beweging, waar werden ze blij van en wat maakte hen verdrietig? En ook, hoe klonken hun stemmen? Op deze vragen heb ik sinds vorige week een antwoord.
Ik hoorde mannenstemmen en intuïtief wist ik: ze praten ook tegen mij. Ik begrijp geen woord van wat ze zeggen, maar ze raken me, diep. Wanneer ik luister, kan ik hun verhalen horen en verschijnen er beelden. Alles wat ze me hebben willen meegeven en vertellen. Over geboortes en plezier, welvaart en ambitie, verlangen en teleurstelling, frustratie en onmacht, dood en verderf. En ik beluister een universele verbondenheid en liefde, die achter deze realiteit verscholen ligt. Het brengt tranen bij me teweeg en schokt diep vanuit mijn bekken, tegelijkertijd ontroerd het mijn hart en verlicht mijn ziel.
Deze mannenstemmen waren onderdeel van zorgvuldig uitgekozen muziek, die me begeleidde op een innerlijke reis. Die innerlijke reis was een verjaarscadeau van een stel lieve vrienden van me. Een cadeau dat behalve bijzondere ervaring ook een verrijking aan inzichten heeft gebracht. Waardoor ik een paar eenvoudige, doch ingrijpende besluiten heb genomen. De veranderingen zijn al in gang gezet en binnenkort vertel ik je daar graag wat meer over.
Die geluiden van mijn voorvaderen deel ik hier graag met je, als cadeau en oefening ineen. Want het vraagt wel iets van je, namelijk tijd en lef. Tijd, want het volledige nummer duurt een 8.51 minuut. En lef, want dat is nodig om te willen luisteren naar iemand die je niet verstaat. Of iets wat je niet begrijpt. En hierin zie ik de overeenkomst met het proces waarin wij allemaal anno 2024 continu uitgedaagd worden. Ben je bereid je open te stellen voor een geluid, een stem, een mening, een taal die je niet begrijpt? Met het risico om te ontdekken dat er overeenkomsten zijn? En je te laten raken door het geluid van een ander? Klik hier voor de muziek
Ik wens iedereen een LEF-devol 2024 en kijk uit naar meer ontwapenende en verbindende geluiden!