Het duurde iets langer dan twee maanden voordat het eerste gesprek plaatsvond. Je kent het misschien wel: grote landelijke organisatie, kleine regionale werkgroep met slechts een handjevol leden. Haar voorganger en ik vormden altijd de spil en trokken de kar. Die avond lag ik in bed en het hield me bezig: wat maakt dat iemand wekenlang niet reageert op berichtjes?
Ik merk dat er in de onderstroom van deze vraag bij mij een vlijmscherpe naald beweegt, die in een oude groef terecht gekomen is. Een groef in de categorie van ‘ik voel me niet gezien’. Ik ben me hier nu sneller dan ooit bewust van en ik kan er nieuwe muziek van maken. Maar, in alle eerlijkheid, het blijft een dingetje die oude groeven.
Welke oude groeven ken jij van jezelf? En kun je er makkelijk nieuwe muziek uit laten klinken? En volledig in contact mee zijn?