De aanname en het (on-)gemak

Mijn moeder kon verrukkelijk koken, ik heb het van haar geleerd…..

Nou, niet dus. Zeker weten kookte ze lekkerder dan elk restaurant waar ik ooit gegeten heb. Maar in de overdracht is wat mis gegaan. Koken en het gebruik van Indische kruiden had ze letterlijk ‘in de vingers’. Kon ze niet overbrengen. Dus bij mij thuis smaakte het dan toch weer anders. En ik beleefde dat als falen. Ik ben het gaan fixen met van die kant en klare zakjes en pakjes. En eerlijk gezegd loop ik al lang rond met een gevoel van ontevredenheid en schaamte hierover.

Nu ga ik binnenkort les krijgen van een Indische man, die zijn passie voor Indisch koken en eten met me wil delen. En met hem heb ik er vertrouwen in dat het dit keer helemaal goed komt, zonder het (on-)gemak van die pakjes en zakjes.

Zo’n aanname als dat verrukkelijk Indisch kunnen koken vanzelfsprekend doorgegeven wordt, heeft me best in de weg gezeten. Welke aannames rondom familiecultuur zitten (of zaten) bij jou in de weg? Hoe ga je daar nu mee om? En voel jij je inmiddels bevrijd daarvan?

Deel dit bericht .....
Scroll naar boven